An investigation on the Mood Structure of Jihad Lecture in Nahj- albalagheh Based on the Interpersonal Metafunction of functional Theory

Document Type : Research

Authors

فردوسی مشهد

Abstract

To have a better understanding of Jihad lecture in Nahj- Al – Balagheh, this study has investigated it from a linguistic point of view based on the interpersonal metafuction of Halliday’s Systemic Functional Grammar. All 100 clauses of the mentioned lecture have been first analyzed so that the mood structure was known from the residue. According to the specific definition of subject in this theory, the study showed that the validity of most of clauses in this lecture refer to the lecturer – Imam Ali. In some cases “Allah” is the subject and in some others the addressed society – The people of Koofa – carry the responsibility of the validity of messages in clauses by being taken as the subject. The study of the finite’s corresponding concepts (tense, polarity and modality) showed that there are both differences and similarities between English and Arabic with this respect. In this Arabic lecture, mood elements like æn(ان), ğæd(قد), læ(لـ) or combinations of these, are used to indicate certainty. Most clauses have a positive polarity but the mood element indicating the negative polarity as la(لا), læm(لم), læmma(لما) and ma(ما), were used in 13 cases. The investigating of modality as the central concept of mood structure showed a kind of certainty in the messages of this lecture transferred from a knowledgeable source - Imam Ali - , to an unknowledgeable addressee – the people of kofa-, by giving information through statements in which the speaker carries the commitment of the messages’ validity. Some other structures of modality like question, command and offer were also seen in this text. There were also some specific structures to show exclamation, warning, praying and damning, which played an important role in the meaning of the clause. Two possible evaluation types were also clear in some parts of this lecture, for example going to Jihad as been significantly good versus leaving it as being really bad.

Keywords


ابوالحسنی، زهرا و مریم‌السادات میرمالک ثانی (1387). «بررسی کتاب‌های درسی دانشگاهی بر اساس نظریة نقش‌گرای نظام‌مند هلیدی و مقایسة آن با متون همسان غیردرسی، معرفی یک پایان‌نامه». سخن سمت. شمارة 20. صص-129 143.
احمدزاده، سید مصطفی (1387). «تفسیر زبان‌شناختی سورة عصر». مطالعات اسلامی علوم قرآن و حدیث. سال چهارم. شمارة پیاپی3/81. صص35-11.
استاجی، اعظم و حامد حامدی شیروان (1389). «بررسی دو مؤلفة نحوی وجهیت در بازنمود خود ودیگری در متون مطبوعاتی در چارچوب تحلیل گفتمان انتقادی». فصل‌نامة انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات. سال ششم. شمارة 190.صص 105-85.
اوسط ابراهیمی،  علی (1379). «علوم بلاغت در نهج البلاغه». فرهنگ.33-36. صص334-331.
بهنام، بیوک (1381). «جایگاه ادبی نهج‌البلاغه؛ تحلیل زبان‌شناختی گزیده‌هایی از کلام حضرت علی(ع)». مقالات و بررسی‌ها دانشگاه شیراز . شمارة 72. صص 79-61.
حری، ابوالفضل (1388). «کارکرد تصریف در دو سورة قرآنی ناظر به داستان آفرینش در پرتو فراکرد متنی هلیدی». پژوهش‌های زبان‌های خارجی. شمارة 55. صص116-101.
دلشاد تهرانی، مصطفی (1391). «صنایع ادبی در نهج‌البلاغه». گلستان قرآن: ویژه‌نامة امام علی (ع). شمارة 10. صص 27-19.
رحیمیان، جلال (1378). «وجه فعل در فارسی امروز». مجلة علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز. دورة 14. شمارة 2. صص 52-51.
علی‌ابن‌ابیطالب. نهج‌البلاغه. (گردآوری شریف رضی). مترجم: سید جعفرشهیدی. 1384. شرکت انتشارات علمی فرهنگی. تهران.
عموزاده،  محمد و حدائق رضایی (1389). «بررسی مفاهیم وجهی زمان دستوری در زبان فارسی». پژوهش‌های زبانی. دورة 3. شمارة 1. صص 76-54.
عموزاده، محمد و شادی شاه‌ناصری (1390). «بررسی پیامدهای ترجمه از انگلیسی بر مقولة وجهیت در زبان فارسی». پژوهش‌های زبانی. شمارة 2. صص 50-21.
فالر، راجر (1381). بررسی ادبیات به‌منزلة زبان، راجر فالر و دیگران، زبان‌شناسی و نقد ادبی. ترجمة مریم خوزان و حسین پاینده. ویراست دوم. تهران: نشر نی. صص 38-19.
مهاجر، مهران و محمد نبوی (1376). به سوی زبان‌شناسی شعر، رهیافتی نقش‌گرا. تهران: نشر مرکز.
مسبوق، سید مهدی و حسین بیات (1391). «روابط بینامتنی قرآن و نامة سی و یکم نهج‌البلاغه». بهار. شمارة 114. صص-27 43.
مهدوی دامغانی، محمود (1367). جلوة تاریخ در شرح نهج‌البلاغه ابن‌الحدید. ترجمه و تحشیه. تهران : نشر نی
Halliday, M.A.K. (1985). An Introduction to Functional Grammar.Edward Arnold. Ltd.
………. (1994). An Introduction to Functional Grammar.London. 2nd Edition. Melbourn & Auckland. Edward Arnold. Ltd.
Palmer, F.R. (2010). Mood and Modality. Cambridge. Cambridge University Press.
Portner. P. (2009). Modality. Oxford. Oxford University Press.
Tavangar, M & M. Amouzadeh (2009). "Subjective Modality and Tense in Persian". Language Science. No l. 31. pp 345-361.
Thompson, G. (1996). Introducing Functional Grammar. London. Arnold.