زبان و ضد‏زبان در نمایشنامه‌های اوژن یونسکو

نویسندگان

1 استاد‏ و عضو هیأت ‏علمی گروه زبان فرانسه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات

2 دانشجوی دکتری گروه زبان فرانسه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات

چکیده

اوژن یونسکو[1]، نمایشنامه‏نویس مشهور فرانسوی و رومانیایی­الاصل، یکی از پایه­گذاران تئاتر پیش‏تاز (آوانگارد[2]) در سال­های 1950 است. وی از‏طریق مخالفت با جریان­های روشن‏فکری عصر خویش همواره در‏مقابل قدرت‏­مداران ایستادگی می­کرد و در نمایشنامه‌هایش، تعهد و انسانیت، نمودی چشم‏گیر دارد. یونسکو قسمتی عمده از فعالیت­های هنری­اش را به تأمل دربارۀ معضلات زبان، و یافتن ضعف­ها و نارسایی­های آن اختصاص داده است. از‏نظر او، زبان به‏دلیل خاصیت نسبی‏بودنش، در‏پی پیش‏رفت علوم و تخصصی‏شدن، وجهه و جایگاه خود را از‏دست داده و بدین ترتیب، برقراری ارتباط برای بسیاری از افراد، غیر‏ممکن شده است. یونسکو این معضل را به‏عنوان موضوعی مهم در نمایشنامه‏هایش مطرح کرده است.
هدف از نگارش این مقاله، نشان‏دادن مشکل ارتباطی بین انسان‏هاست که یونسکو با استفاده از روش‏هایی همچون حذف دیالوگ و کلیشه‏ها به آن پرداخته است تا سکوت و تنهایی انسان را در دنیای معاصر نشان دهد. وی این واقعیت‏های تلخ را با استفاده از زبان طنز بیان کرده است.
 
 


[1]. Eugène Ionesco


[2]. Avant Garde

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Language and Anti Language in The Plays of Eugene Ionesco

نویسندگان [English]

  • Mahvash Ghavimi 1
  • Farahnaz Zarin chang 2
1 Professor and Faculty Member of the French Language Department, Islamic Azad University, Science and Research Branch
2 Ph.D. student of French Language Department, Islamic Azad University, Science and Research Branch
چکیده [English]

Eugene Ionesco was one of the most important Romanian French playwrights of the 1950s and a leading character of the “Avant-garde theatre”. Taking an opposing position against intellectualism in his age, he has always stood against authorities. What is seen vividly in all his plays is nothing but commitment and humanity. Ionesco has dedicated a significant part of his artistic life to understanding the challenges regarding Language and to indicate its weakness and inefficiencies. Language in his view due to relativism has lost its aspect and position, through daily progress and specializations of the sciences. Thus, for a majority of people, to make a relationship with progressive sciences has been somehow impossible. Ionesco poses this challenge as an important subject in his plays and applies his own methods and techniques to show the communicative problems among the people, for example, to omit the dialogues and to make use of clichés. Using these methods, Ionesco clears up a fundamental reality which is the silence and solitude of human beings in the world. Furthermore, he displays the most melancholic realities through the language of Satire.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Eugene Ionesco
  • language
  • cliché
  • communication
  • Dialogue
  • monologue