هدف - «زبان پژوهی» نشر دست آوردهای پژوهشگران در حوزه مطالعات زبان است هم چنین این نشریه عرصه ای برای تجلی نظریه های زبانی در همه سطوح زبان ومیان رشته ای های زبان شناسی و سایر علوم وحوزه های علوم انسانی است در این عرصه امید به بازنمود تضارب اندیشه ها وبروز ایده های جدید برپایه سنت مطالعاتی ایرانی وبومی داریم.
«زبان پژوهی» از تمامی حوزه های زبان شناسی مقاله های پژوهشی را پذیراست. همچنین مقاله های مروری بویژه مقاله های نظام مند را نیز دریافت می کند.
«زبان پژوهی» مقاله هایی در حوزه های اصیل زبانشناسی شامل نحو، صرف، آوا شناسی، واج شناسی، معنا شناسی، کاربرد شناسی و تحلیل گفتمان می پذیرد همچنین مقاله های تمامی حوزه های میان رشته های زبان مانند زبانشناسی اجتماعی، زبان شناسی تاریخی، روان شناسی زبان، عصب شناسی زبان، زبان شناسی قضایی، زبان شناسی کاربردی و غیره پذیرش می شوند.
تمرکز «زبان پژوهی» زبان فارسی و سایر گونه های زبان ایران است اما مقاله های با کیفیت درباره سایر زبان ها نیز دریافت می شود.
هیچ یک از نظریه های زبانی یا رویکردهای علمی خاص مد نظر این نشریه نیستند و مقاله ها تنها براساس ارزش علمی و دستاوردهای پژوهشی و نوآوری علمی انتخاب می شود.