نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

• محمد رضا پیروز

استادیار گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه قم؛

چکیده

حالت نحوی ضمیر مستتر   محمد رضا پیروز[1]   تاریخ دریافت: 25/9/91         تاریخ تصویب: 26/8/92                                                                                                                                                                         چکیده بررسی حالت نحوی ضمیر مستتر همواره یکی از چالش­های نظریة زبان از آغاز کار دستور زایشی تاکنون بوده است. دستوریان حاکمیت و مرجع‌گزینی، این مقولة تهی را بر اساس قضیة ضمیر مستتر، بدون حالت نحوی انگاشتند. اما فقدان حالت، و نیز اتکا به مفهوم حاکمیت، ضمیر مستتر را متفاوت از هر عنصر اسمی دیگر می­کرد. به‌منظور پرهیز از این وضع، فرضیة حالت تهی در آغاز کار برنامة کمینه­گرا این عنصر را دارای حالت نحوی تهی دانست که آن را با هستة زمان واقع در بندمتمم در ساخت­های کنترلی ناخودایستا بازبینی می­کند. فقدان محتوای این نوع نگرش به حالت، هم از نگاه نظری و هم از دید تجربی مورد نقد قرار گرفت. سرانجام استدلال شد که چنانچه ضمیر مستتر بتواند حالتی را از خود بروز دهد، آن‌گاه همچون دیگر عناصر اسمیآشکار، داراییک حالتنحوی متعارف خواهد بود. بر این پایه، کاوش کنونی تلاش می­کند به نقد و بررسی دیدگاه­های پیشین دستوریان دربارة حالت ضمیر مستتر پرداخته و نشان دهد این عنصر پنهان دارای یک حالت متعارف ساختاری است که آن را با هستة زمان بند متمم در ساخت‌های کنترل خودایستای التزامی بازبینی می­کند. واژه­های کلیدی:  کمینگی، کنترل، ضمیر مستتر، حالت نحوی، خودایستایی، بند التزامی
[1] استادیار گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه قم؛ mr-pirooz@qom.ac.ir

کلیدواژه‌ها

• واژه­های کلیدی: کمینگی
• کنترل
• ضمیر مستتر
• حالت نحوی
• خودایستایی
• بند التزامی

عنوان مقاله [English]

The Case of PRO

نویسنده [English]

• Mohammadreza Pirouz

چکیده [English]

  The Case of PRO   Mohammadreza Pirooz[1]     Received: 2012/12/15 Accepted: 2013/11/17     Abstract Analyzing the Case of PRO has always been a challenge to the theory of language since the onset of generative tradition. Based on the PRO Theorem, the GB grammarians considered this empty category to lack Case totally. However, this conception, together with the use of the theory of government made PRO different from all other nominal elements. In order to avoid this, the Null Case Hypothesis at the beginning of the Minimalist Program, considered PRO to have Case to be checked against the T head of the embedded clause in control constructions. Nonetheless, the lack of content to this conception of Case made it the subject of criticism both from theoretical and empirical viewpoints. Finally, it was argued that, if PRO can receive Case, then it has a standard Case similar to other overt nominal elements. This study, therefore, analyses the previous conceptions about PRO in Persian and shows that this empty category has a standard structural Case, checked against the T head within the finite subjunctive clauses. Keywords: minimalist syntax, control theory, PRO, Case, finiteness, subjunctive    
[1] Assistant Professor, Department of English Language and Literature, University of Qom, Iran.  mr-pirooz@qom.ac.ir  

کلیدواژه‌ها [English]

• Keywords: minimalist syntax
• control theory
• PRO
• case
• finiteness
• subjunctive