نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
دانشگاه اصفهان
چکیده
این پژوهش در پی آن است محمول‌های مکانی در زبان فارسی را در چارچوب دستور نقش و ارجاع، دو تحلیل ارائه‌شده از سوی ون‌ولین و لاپولا (1997) و همچنین بتین (2004) بررسی کند و دسته‌بندی معنایی از محمول‌های مذکور ارائه دهد. در کنار این هدف اصلی، هدف دیگری که پی می‌گیریم محک کارایی هر یک از تحلیل‌های یاد‌شده در زبان فارسی و به‌ویژه تحلیل ارائه‌شده از سوی بتین است. بتین (2004) معتقد است تشابهی میان ظرفیت معنایی و نحوی محمول‌های مکانی ایستا در چارچوب دستور نقش و ارجاع وجود ندارد. همچنین توازنی میان تعداد موضوع‌ها در ساخت منطقی و تعداد فرانقش‌ها مشاهده نمی‌شود. این امر موجب بروزتناقض نظری در یکی از بندهای اصول اعطای فرانقش گردیده است. شایان ذکر است عنصر مکان در محمول‌های مکانی ایستا غالباً به دو صورت مسند یا گروه قیدی ظاهر می‌شود. نتایج بررسی‌ها نشان داد، آنچه بتین تناقض نظری می‌داند در باب محمول‌های مکانی ایستا در زبان فارسی صدق می‌کند، همچنین در باب افعال لحظه‌ای، پایا و افعال کنشی پایا نیز صادق است؛ اما در باب افعال کنشی صدق نمی‌کند. به‌نظر می‌رسد با در نظرگرفتن عنصر مکان به عنوان محمولی مجزا، محمول‌های مکانی ایستا ضرورتاً لازم محسوب می‌شوند و نه گزاره‌هایی استثنایی و از این طریق می‌توان میان تعداد موضوع‌ها در ساخت منطقی و تعداد فرانقش‌ها در چارچوب دستور نقش و ارجاع توازن برقرار کرد.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
An Investigation into Locative Predicates in Persian Based on Role and Reference Grammar
نویسندگان [English]
- Vali Rezai
- Zoleikha Azimdokht
چکیده [English]
An Exploration into Locative Predicates in Persian Based on Role and Reference Grammar
Vali Rezai[1]
Zolaykha Azimdokht[2]
Received:2015/10/10
Accepted:2016/04/05
Abstract
This paper is concerned with the study of locative predicates in Persian within the Role and Reference Grammar (RRG) framework and two different analyses presented by Van Valin and LaPolla (1997) and also Boutin (2004). Providing a semantically based classification of mentioned predicates in Persian is one of the objectives of this study. The other objective is testing the efficiency of the two analyses especially Boutin’s suggestion about locative predicates in Persian. Boutin (2004) argues that there is discrepancy between semantic and syntactic valency of locative predicates within the RRG framework, since, they have a semantic valency of two and a syntactic valency of one in a large number of languages. Hence, these predicates have been treated as exceptions in terms of valency correlation. He believes that if the location (one of the arguments of locative predicates) is treated as a separate predicate, rather than referring expression, then these verbs are intransitive and not exceptions in terms of valency correlation. The findings of the present study reveal that Boutin’s suggestion (2004) holds true in Persian locative states, achievements, accomplishments and active accomplishments, but not for activities.
Key words: Locative predicates, Role and Reference Grammar, semantic valency
[1] .Associate Professor, Linguistics Dept, University of Isfahan, Vali.rezai@fgn.ui.ac.ir
[2] .Doctoral Candidate, Linguistics, University of Isfahan, zazimdokht@gmail.com, (Corresponding Author).
کلیدواژه‌ها [English]
- Locative predicates
- Role and Reference Grammar
- Semantic valency
- macrorole
)