نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1
دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث، گروه علوم و قرآن و حدیث دانشکده الهیات، دانشگاه تکنولوژی اصفهان، اصفهان، ایران
2
دانشیار گروه علوم و قرآن و حدیث، دانشکده الهیات، دانشگاه تکنولوژی اصفهان، اصفهان، ایران
3
استاد گروه علوم قران و حدیث، دانشکده الهیات، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
4
استاد گروه زبان فرانسه، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
5
دانشیار گروه زبان و ادبیات عرب، دانشکده زبان، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده
این مقاله به بررسی نظام گفتمانی تنش در نامههای امام علی (ع) به معاویه میپردازد. موضعگیری گفتمانی به دلیل پویایی، نوعی جهتگیری گفتمانی بسط روابط و تعامل بین نیروهای همسو یا ناهمسو را آشکار مینمایاند. گفتهپردازی، جریانی سیال است که تعامل دو گونة شناختی و عاطفی در آن سبب تولید معنا در گفتمان میشودکه سیالیت معنا و سیر تکاملی آن مدیون فرآیند تنشی گفتمان است. این شکلگیری تابع نوعی حضور نشانهمعناشناختی است. هدف اصلی این پژوهش بررسی نامههای امام علی (ع) به معاویه با تکیه بر ساختار تنشی و عبور از شرایط گسست و پیوست گفتمانی است. برای پاسخگویی به اتهامات و افشاگریهای معاویه و تأثیرگذاری آن بر درک و فهم مخاطب است. در نظام تنشی لایههای فشارهای و گسترهای در ارتباط و تعامل با هم نقشآفرینی میکنند و هم پیوندی سطحی از فشاره و گستره شاکلة گفتمان را شکل میدهد. امیرالمومنین به منزلة گفتهپرداز در جریان معناسازی پویا و سیال به کنشگری فعال تبدیل میشود و حقیقت «بیعت» و «مشروعیت» خود را در نظام گفتمانی تنشی معناسازی و ارزشسازی میکند. بنابراین، امام از ساختار تنشی و زبانی خاصی جهت انتقال معنا برای شکستن نظام معنایی سلطهی معاویه بهره بردهاست و معاویه را از طریق افشای اعمال، رفتارها و گفتارهای نادرست بدون صلاحیت نشان میدهد. بهرهگیری از این نشانهها سبب افزایش عاطفه در کلام و دستیابی زبان به ناممکنترین زمانها و مکانها و در نتیجه اثرگذاری بیشتر بر خواننده میشود. این پژوهش به شیوة کتابخانهای و تحلیلی کاربردی انجام گرفتهاست و بر اساس یافتههای بهدستآمده میتوان گفت نظام گفتمانی نامههای «6»، «9» و «10» امام علی به معاویه از ساختار تنشی افزایشی، نزولی و صعودی پیروی میکند.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Analysis of the Tensive Discourse System in Imam Ali (AS) ’s Letters to Mu’awiyah in Nahj al-Balaghah
نویسندگان [English]
-
Mahnaz Amiri
1
-
Mahdi Motia
2
-
Mohammad Reza Haji Esmaeili
3
-
Hamidreza Shairi
4
-
Rooh Allah Nasiri
5
1
PhD student, Department of Quran and Hadith Sciences, Faculty of Theology, University of Isfahan, Iran.
2
Associate Professor, Department of Quran and Hadith Sciences, Faculty of Theology, University of Isfahan . Iran.
3
Professor, Department of Quran and Hadith Sciences, Faculty of Theology, University of Isfahan, Iran.
4
Professor, Department of French Language and Literature, Faculty of Humanities, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
5
Associate Professor, Department of Arabic Language and Literature, Faculty of Foreign Languages, University of Isfahan, Iran.
چکیده [English]
Semiotic-semantic discourse analysis, as a suitable model for religious text analysis, particularly Nahj al-Balagha, utilizes the tensive semiotics model introduced by Jacques Fontanille and Claude Zilberberg. This model delves into the intricate interplay between intensive (emotional, internal) and expansive (cognitive, external) valencies, offering valuable insights into the dynamic structure of the text, emphasizing the tensive-active and sensory-perceptive relationships. This article explores how meaning is intricately woven in the enunciation, bridging the gap between quantitative and qualitative dimensions, thus shedding light on the production of meaning in the discourse processes within the Imam's letters to Mu’awiyah. The study transcends a mere analysis of the fixed letter structure, focusing on the fluid and adaptable nature of the letters' production process and the interactive dimension between the agent and the actor in the enunciation space.
کلیدواژهها [English]
-
Discourse
-
Imam Ali (AS)’ Letters
-
Mu’awiyah
-
Semiotic-Semantics
-
Tensive Model