نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

گروه آموزش زبان فارسی- مرکز آموزش زبان فارسی- دانشگاه بین‏ المللی امام خمینی- قزوین- ایران

چکیده

پژوهش حاضر به شیوه‏ای پیمایشی به تعیین میزان و درجه‏ی اهمیت شاخص‏های مولفه‏ی مصادیق ادبیِ دارای ویژگی فرهنگی در آموزش زبان فارسی به غیرفارسی‏زبانان از طریق متون ادبی در دو سطح میانی و پیشرفته پرداخته است. بدین‏منظور نخست پرسش‏نامه‏ای محقق‏ساخته دربردارنده‏ی 9 گویه از مصادیق ادبیِ مشتمل بر ویژگی فرهنگی تهیه شد و به صورت غیرتصادفی دسترس‏پذیر و هدف‏دار در اختیار 94 تن از مدرسان ایرانی با سابقه‏ی تدریس در حوزه‏ی آموزش زبان و ادبیات فارسی به غیرفارسی‏زبانان قرار گرفت. داده‏های به‏دست‏آمده از طریق نرم‏افزار اس‏پی‏اس‏اس 22 و آزمون‏های آماری کای- دو یک‏طرفه و فریدمن مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به‏دست‏آمده نشان می‏دهد که جمعیت نمونه در اهمیت‏ورزی به گویه‏ها بیشتر به معیارهایی همچون تناسب متون انتخابی با اهداف عمومی آموزش زبان فارسی به غیرفارسی‏زبانان، عدم بازنمایی چندصدایی فرهنگی، نداشتن بافت-وابستگی یا وابستگی به زمینه‏های اجتماعی، اندیشگانی، فلسفی، عرفانی، کلامی، تعلّق بیشتر به مصادیق فرهنگ عمومی در برابرِ آنچه فرهنگ فاخر خوانده می‏شود، قابلیت انطباق گویه‏ها با سطح مهارت زبانی فارسی‏آموزان، روش‏ها، رویکردها و استراتژی‏های آموزش مهارت‏های زبانی، و جهان‏شمول بودن، قابلیت همه‏فهمی و فعّال‏سازی دانش پیشین فارسی‏آموزان نظر داشته‏اند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Teachers’ View on Using Literary Texts with Cultural Features to Teach Persian to Non-Persian Language Learners

نویسنده [English]

  • Mahdi Khodadadian

Department of Teaching Persian Language to Non Iranian Students- Persian Language Centre- Imam Khomeini International University- Qazvin- Iran

چکیده [English]

The present study has determined the degree and importance of the indicators of the component of literary instances with cultural characteristics in teaching the Persian language to non-Persian speakers through literary texts at both intermediate and advanced levels using a survey method. For this purpose, a researcher-made questionnaire containing 9 items of literary examples with cultural characteristics was first prepared and then, non-randomly accessible and purposeful, given to 94 Iranian teachers with teaching experience in the field of teaching the Persian language and literature to non-Persian speakers. Achieved data were analyzed by SPSS 22 software and one-way chi-square and Friedman tests. In terms of importance to the items, the results show that the sample population has paid more attention to criteria such as the appropriateness of selected texts with the general objectives of teaching the Persian language to non-Persian language speakers, lack of representation of cultural polyphony, lack of context-dependence or dependence on social, intellectual, philosophical, mystical, theological context, more attachment to examples of public culture than what is called glorious culture, the ability to adapt items to the level of language proficiency of Persian language learners, methods, approaches and strategies for teaching language skills, and universality, the ability to be understood by all and activate the previous knowledge of Persian language learners.

کلیدواژه‌ها [English]

  • iterary texts
  • culture
  • teaching the Persian language to non-Persian language speakers